يكي يك دونه | ||
|
این مطلب مخصوص اعضا می باشد
برای مشاهده این گونه مطالب باید با نام کاربری خود وارد شوید و یا ثبت نام کنید. اگر عضو سایت هستید لطفا از طریق فرم زیر وارد شوید:
اگر عضو سایت نیستید توسط فرم زیر میتوانید به
سرعت ثبت نام کنید:
نظرات شما عزیزان: کاش … کاش همان کودکی بودم که حرفهایش را از نگاهش میتوان خواند … اما اکنون اگر فریاد هم بزنم کسی نمی شنود دلخوش کرده ام که سکوت کرده ام … سکوت پر بهتر از فریاد توخالیست !!! دنیا راببین … بچه بودیم از آسمان باران می آمد ، بزرگ شده ام از چشمهایمان می آید … بچه بودیم درد دل را با هزار ناله می گفتیم ، همه می فهمیدند … بزرگ شده ایم ، درد دل را به صد زبان می گوییم ، اما هیچ کسی نمی فهمد
سلام
من بــرگشتــــم! باکلی تـغییر! البته به اصرار خیلی از دوستای خوبم! راستی همه ی دوستای خوبمو که توی وبلاگ محمد جان دوستت دارم لینک کرده بودم دوباره لینک کردم! حتی تــو دوست عزیز! پس یه زحمت : آدرس جدید وبلاگم رو دوباره توی وبلاگاتون لینک کنید.مرسی حرفهاي ما هنوز ناتمام... تا نگاه مي کني وقت رفتن است بازهم همان حکايت هميشگي ! پيش از آنکه با خبر شوي لحظه ي عظيمت تو ناگزير مي شود ای دریغ و حسرت همیشگی ... ناگهان چقدر زود دير مي شود! آپـــم! آخـــــریـــن پـسـت وبلاگــم! آخـــریــن بــار ســـلام ... آخـــریــن بــار خـــداحـــافـــظ ...! |
|
[ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] |